มนุษย์เงินเดือนกับชาวนา

หลายคนคงเคยเห็นการเปรียบเทียบระหว่างมนุษย์เงินเดือนกับชาวนาผ่านทาง email กันมาบ้างแล้ว วันนี้ลองมาฟังหนึ่งมุมมองต่อการเปรียบเทียบดังกล่าวดู

ชอบเป็นมนุษย์เงินเดือน เพราะ

มีเงินใช้ สำหรับเที่ยว เลี้ยงเด็ก(อายุไม่เกิน 20 ปี บวกลบได้นิดหน่อย)

มีเงินกินเหล้า ไม่ต้องเป็นห่วงใคร เพราะอยู่คนเดียว

ใช้ชีวิตในเมือง อยู่กับแสงสี อยู่กับความฝัน ทำงานมีหยุดวันอาทิตย์

เพื่อนมีเพื่อนที่ทำงาน เพื่อนที่โรงเรียนเก่า เพื่อนที่มหาวิทยาลัย เลยไม่จำเป็นต้องมีเพื่อนบ้าน

เวลาใกล้ตาย ไม่มีใครมาเยี่ยม แล้วไง ก็เลือกเองว่าจะอยู่คนเดียว ตายคนเดียวมันแปลกตรงไหน

เวลาตายเหลือตำแหน่งว่าง แล้วกรูอยู่ในเมืองจะบริจาคสร้างวัด ศาลา บริจาคหนังสือ ช่วยการกุศล

ไม่ได้หรือไงวะ ต้องเป็นชาวนารึไงถึงจะบริจาคได้ แล้วอยู่ในเมืองเข้าวัดฟังธรรมไม่ได้หรือไง
ในเมืองไม่มีวัดหรือ แล้ววัดมันต้องอยู่กับชาวนาหรือไง ปัญญาอ่อน

ในเมื่อกรูไม่มีความสุข กรู ตายตอนอายุสามสิบห้า แล้วไง จำเป็นต้องทรมาน อยู่จนอายุเจ็ดสิบหรือ
กรูตายเร็ว ก็เพราะกรู มีความสุขกับการกิน ทำในสิ่งที่อยากทำ ไม่เดือดร้อนใคร อย่างน้อย ในช่วง
ชีวิตอันแสนสั้นนี้ก็ได้ตามใจตัวเอง กินเองตายเอง ไม่ต้องมาบังคับตัวเองให้ทำโน่นทำนี่

วิจารณ์คนเขียนนะ ไม่ใช่คนส่ง